Sint Martinus Aalst

De oudste schriftuur vermeldt een kerk in Aalst in 1183. Dit betrof echter niet de huidige Sint-Martinuskerk. Deze is immers opvolger van een vorige -bescheiden en te klein geworden- Sint-Maartenskerk in romaanse of gotische stijl. De actuele Sint-Martinuskerk moest bij de aanvang van de bouw in 1480 of 1481 aan de huidige Hopmarkt komen. Aanvankelijk verliep de bouw gunstig, maar door omstandigheden werd het uiteindelijk in vier fasen uitgevoerd. De werken – begonnen in 1480 – hadden uiteindelijk 180 jaar geduurd, maar wegens geldnood groeide de kerk nooit tot de verhoopte dimensies. Anno 1655 tekende Tobias Oosterlinck nog plannen voor een gotische toren aan de kant van de Grote Markt. Deze zou hoger reiken dan eender welke kathedraaltoren in België, maar die plannen werden nooit gerealiseerd. De twee wereldoorlogen hadden weinig gevolgen voor de Sint-Martinuskerk, maar de brand van 29 maart 1947 des te meer. Op die datum in de, namiddag, sloeg de brand door het dak. Waarschijnlijk had die zeer lang (een week?) gesmeuld. Dit was het begin van een grote verwoesting die belangrijke herstellingswerken noodzakelijk maakte. In het verleden bevatte de kerk heel wat meesterwerken, maar zowel tijdens de Spaanse, Franse als Hollandse overheersing werden deze geroofd. Niettemin hebben de Aalstenaars het werk ‘De Heilige Rochus en de Pestlijders’ van Peter Paul Rubens, weliswaar na teruggave door de Fransen, kunnen behouden. Gedurende de Eerste Wereldoorlog werd Rubens schilderij nog eens van een wisse verlies door vernietiging dan wel roof gered door adequaat handelen van Franz Callebaut, toen voorzitter van de Aalstersche Kunstkring. Ook bij de kerkbrand hebben enkele Aalstenaars dit werk uit het brandende gebouw gered. (Bron: Wikipedia)