Sint Dimphna Geel

De Sint-Dimpnakerk  wordt qua bouwstijl tot de Demergotiek gerekend. Het is een kruisbasiliek met vieringtoren en zware hoofdtoren. Mogelijk lag hier de oorspronkelijke kern van Geel, maar deze verplaatste zich allengs naar de huidige Markt, waar zich de Sint-Amandskerk bevindt, die als De kerk is gewijd aan de heilige Dimpna, die volgens de legende hier in 600 onthoofd en begraven moet zijn: als men schreef 30 may ses hondert jaer – s. Dymphna hier onthalst is van haer eygen vaer. Het was een bedevaartskerk, waarbij vooral genezing gezocht werd voor psychiatrische patiënten. Aan de huidige kerk begon men te bouwen in 1349. Ze werd opgetrokken in witte zandsteen. In 1489 werd ze geteisterd door brand, waarna er herbouw en uitbreiding plaatsvond. Dit betreft met name de massieve toren, versierd met speklagen van witte zandsteen en bruine ijzerzandsteen. De bouw duurde tot 1585, maar de toren is nimmer voltooid. In 1532 stichtte Jan III van Merode, heer van Geel, een college van 10 vicarissen om de kerk te bedienen en Missen op te dragen voor de bedevaartgangers. Dit werd in 1562 verheven tot een kapittel. In 1566 woedde de beeldenstorm, waarbij de beelden die het portaal sierden werden vernield. Tijdens de beloken tijd (eind 18e eeuw) werd de Sint-Dimpnakerk geconfisqueerd en openbaar verkocht, maar in 1801 kregen de katholieken de kerk weer terug. Pas in 1874 kreeg de Sint-Dimpnakerk de functie van parochiekerk en werd daarmee de tweede parochiekerk van Geel-Centrum. (Bron: Wikipedia)