Saint Loup Namen

Deze kerk maakt deel uit van het “Patrimoine majeur de Wallonie”. Ze is een van de belangrijkste barokkerken van België en is tussen 1621 en 1645 gebouwd door de jezuïeten. Aanvankelijk werd ze Sint-Ignatiuskerk (église Saint-Ignace) genoemd, en was ze ten dienste van het belendende jezuïetencollege. Na hun aankomst in de 17-de eeuw namen de jezuïeten een klein college over dat zij vergrootten. Nadien bouwden zij aangrenzend aan dit college een kerk, die toegewijd werd aan Sint-Ignatius, de stichter van de jezuïetenorde. Pieter Huyssens (°Brugge, 1577, † Brugge, 6-6-1637), een Vlaamse jezuïet, architect en barokmeester, ontwierp deze kerk. Niettemin maakte hij de voltooiing ervan niet mee: reeds bij de aanvang van de bouwwerken bleken er onvoldoende fondsen voor een onmiddellijke voltooiing. Alhoewel de rector van het college regelmatig opriep tot het schenken van bijdragen, vertraagden de activiteiten: zij werden noodgedwongen gespreid over de periode van 1621 tot 1641. De architect zelf overleed eerder: in 1637.

In 1773 schafte paus Clemens XIV (° 31-10-1705, † 22-9-1774) de Jezuïetenorde af en moesten de paters hun verblijfplaats en hun kerk verlaten. Doordat een naburige kerk op instorten stond, lieten de gemeentelijke autoriteiten -ten behoeve van de pastoor en de parochianen- het gebruik van de Sint-Ignatiuskerk toe. Een logisch uitvloeisel daarvan was, dat vier jaar later, in 1777, de kerk de patroonheilige van de parochie in kwestie, met name Saint-Loup, toebedeeld kreeg. Op 14 september 1777 vond de plechtige overdracht plaats. Enkele kerkschatten van de oude kerk werden naar de jezuïetenkerk overgebracht, zo onder meer het wijwatervat (uit 1615), de kroonkandelaars en het kruisbeeld van het hoogaltaar uit de 16-de eeuw. (Bron: Wikipedia)